Metody terapii

Fizjoterapia jest to zespół metod leczniczych wykorzystujących zjawisko reaktywności organizmu na różnego rodzaju bodźce. Bodźcami wykorzystywanymi przez fizjoterapię mogą być ruch (kinezyterapia), bodźce manualne aplikowane przez terapeutę (terapia manualna), fizykalne, takie jak światło, prąd, czy pole magnetyczne (fizykoterapia) jak i wiele innych. Celem jest eliminacja dolegliwości umiejscowionych w układzie nerwowo-mięśniowo-szkieletowym oraz zapobieganie postępowi i nawrotom tych dolegliwości.

Terapia Manualna jest wyspecjalizowaną dziedziną fizjoterapii stosowaną w leczeniu dysfunkcji narządu ruchu, swoje założenia czerpie z wiedzy opartej na faktach naukowych oraz na doświadczeniu klinicznym. Praca tą metodą polega na kompleksowej analizie biomechanicznej i funkcjonalnej stanu pacjenta, co pozwala na postawienie diagnozy, a następnie na zastosowanie odpowiedniego leczenia. Leczeniu podlegają elementy bierne i czynne aparatu ruchu, czyli mięśnie, stawy oraz nerwy obwodowe. W terapii technikami leczniczymi są masaż, rozciąganie mięśni, mobilizacje i manipulacje stawowe, mobilizacje tkanki nerwowej oraz trening medyczny.

Osteopatia polega na wspomaganiu naturalnych procesów gojenia się organizmu poprzez oddziaływanie manualne ze strony terapeuty. Każdy z nas posiada zdolności gojenia się i naprawy, w tym niezliczone mechanizmy kontrolujące stan równowagi zachodzących w organizmie człowieka procesów biologicznych, czyli homeostazę.

Osteopatia postrzega człowieka całościowo. Diagnostyka, jak i leczenie oparte są na wnikliwej wiedzy anatomicznej, fizjologicznej i patologii. Osteopatia jest unikalną filozofią postrzegania człowieka jako całości, której celem jest poszukiwanie zdrowia, a nie choroby.

To uznany system diagnostyczny i leczniczy, który główny nacisk kładzie na strukturalną i funkcjonalną integralność ludzkiego ciała. Podstawowym  założeniem osteopatii jest teza, że wszystkie dolegliwości pochodzą od układu kostnego, ponieważ są sterowane przez układ nerwowy „wychodzący” z kręgosłupa, przez co mogą zostać bezpośrednio dotknięte procesem chorobowym w wyniku zmian w układzie szkieletowym.

Osteopata to niezależny zawód  medyczny, który leczenie stara się opierać na przyczynach problemu oraz próbie eliminowania uszkodzeń pierwotnych, Ze względu na zależności między kośćmi, a pozostałymi tkankami podejście lecznicze nie będzie ograniczać się do struktury mięśniowej czy kostnej. Takie podejście wyraźnie odróżnia osteopatię od chiropraktyki oraz fizjoterapii czy terapii manualnej. Jeśli to konieczne, leczenie będzie uwzględniało również układ trzewny (jelita) i czaszkowy (czaszka i tkanka łączna).